Οι ασκήσεις  Schroth είναι ένα συγκεκριμένο σύνολο ειδικών φυσικοθεραπευτικών ασκήσεων που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν στη διαχείριση των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης (σκολίωση-κύφωση). Η μέθοδος αυτή αναπτύχθηκε από την Katharina Schroth στις αρχές του 20ου αιώνα και έκτοτε έχει τελειοποιηθεί και προσαρμοστεί από την κόρη της, Christa Lehnert-Schroth, και άλλους.

Μερικές από τις βασικές αρχές της μεθόδου είναι η τρισδιάστατη αυτο-διόρθωση (Auto-correction) της σκολιωτικής στάσης, η επιμήκυνση της σπονδυλικής στήλης ( Self-elongation), η εφαρμογή της στροφικής αναπνοής (Rotational Angular Breathing) και η εκπαίδευση διατήρησης των διορθώσεων στις καθημερινές δραστηριότητες (Activities of daily living training).

Οι  κύριοι στόχοι των τεχνικών αυτών είναι :

• Τρισδιάστατη αντιμετώπιση της παραμόρφωσης
• Παρεμπόδιση επιδείνωσης ή και μερική διόρθωση
• Βελτίωση του πόνου
• Καλυτέρευση της αναπνευστικής λειτουργίας
• Βελτίωση εμφάνισης και αισθητικού αποτελέσματος
• Εκπαίδευση για τις καθημερινές δραστηριότητες

   

Όσον αφορά την αξιολόγηση ενός ατόμου που μπορεί να έχει μία παραμόρφωση στην σπονδυλική του στήλη ο πιο διαδεδομένος και αξιόπιστος τρόπος είναι κλινικά με το σκολιώμετρο κατά το τεστ επίκυψης (Adam’s test). Η μέτρηση μπορεί να γίνει σε καθιστή ή όρθια θέση, προτιμάται όμως η καθιστή θέση καθώς φαίνεται να δίνει πιο έγκυρα αποτελέσματα. Ένας επίσης αξιόπιστος τρόπος είναι η διεξαγωγή ακτινογραφίας σπονδυλικής στήλης μέσω της οποίας μπορούμε να διακρίνουμε την γωνία Cobb όπως και το στάδιο ανάπτυξης του παιδιού(Risser sign) όπου είναι δύο παράγοντες που καθορίζουν την καταλληλότερη θεραπεία.

Με βάση λοιπόν αυτούς τους παράγοντες οι κατευθυντήριες οδηγίες που δίνουν οι διεθνείς επιστημονικές κοινότητες SRS (ScoliosisResearchSociety)και SOSORT (International Society on Scoliosis Orthopaedic and Rehabilitation Treatment) είναι πως σε σκολιώσεις λιγότερο από 20-25 μοίρες δεν πρέπει να εφαρμόζεται κηδεμόνας, παρά μόνο ειδικές φυσικοθεραπευτικές ασκήσεις για την σκολίωση , σε σκολιώσεις από 25-45 μοίρες και σε στάδιο ανάπτυξης Risser 0-3 θα πρέπει να εφαρμόζεται κηδεμόνας και πάντα ταυτόχρονα να εκτελούνται και οι ειδικές ασκήσεις για την σκολίωση, ενώ σε σκολιώσεις από 45 μοίρες και πάνω, αν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία, υπάρχει η επιλογή της χειρουργικής αντιμετώπισης. Όμως, η τελική απόφαση για την καταλληλότερη θεραπεία εξαρτάται και από άλλους προγνωστικούς παράγοντες που πάντα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Ο βαθμός του Risser sign αποτελεί μία ξεκάθαρη ένδειξη για το αν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί κηδεμόνας ή όχι για την θεραπεία της σκολίωσης. Οι διεθνείς επιστημονικές κοινότητες SRS και SOSORT συμφωνούν ότι η θεραπεία με τον κηδεμόνα πρέπει να γίνεται μόνον όταν το παιδί έχει ακόμα αρκετό υπόλοιπο ανάπτυξης, δηλαδή από Risser 0-3 και όταν η γωνία Cobb είναι πάνω από 25 μοίρες. Η οστική ανάπτυξη έχει σχεδόν ολοκληρωθεί στα στάδια Risser 4 και 5, οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις η θεραπεία πρέπει να είναι μόνο οι ειδικές φυσικοθεραπευτικές ασκήσεις για την σκολίωση, καθώς ο κηδεμόνας δεν φαίνεται να ωφελεί.

Τέλος , η μέθοδος Schroth είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της σκολίωσης και πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα θεραπείας. Πλέον υπάρχουν οι κατάλληλες επιστημονικές ενδείξεις που πιστοποιούν την υπεροχή της από την γενική ή καθόλου άσκηση. Επίσης οι ειδικές αυτές ασκήσεις μπορεί να καταφέρουν να μειώσουν την γωνία Cobb και την σοβαρότητα του κυρτώματος. Τέλος ο συνδυασμός της μεθόδου με την χρήση κηδεμόνα ,όταν χρειάζεται, προσφέρει σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα από την εφαρμογή μόνο κηδεμόνα χωρίς άσκηση.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μέθοδος Schroth θα πρέπει να μαθαίνεται και να εφαρμόζεται υπό την καθοδήγηση ενός πιστοποιημένου θεραπευτή Schroth ή ενός ειδικευμένου φυσικοθεραπευτή με εμπειρία στη διαχείριση της σκολίωσης. Μπορούν να αξιολογήσουν τις συγκεκριμένες ανάγκες του ατόμου και να δημιουργήσουν ένα προσαρμοσμένο πρόγραμμα άσκησης.