Η θεραπευτική άσκηση τα τελευταία χρόνια κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στην αποκατάσταση συστηματικών παθήσεων και μη , καθώς η επίδραση της σύμφωνα πάντα με το ερευνητικό κομμάτι είναι σημαντική.

Στα πλαίσια της αποκατάστασης ενός τραυματισμού , η θεραπευτική άσκηση αποτελεί το μέσο μετάβασης από τη φάση μη λειτουργικότητας , στη φάση ένταξης στην καθημερινότητα.

Αρχικά , θα πρέπει να διευκρινιστεί πως η σύγχρονη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση ενός μυοσκελετικού τραυματισμού διακρίνεται σε δύο κατηγορίες,την παθητική και την ενεργητική αντιμετώπιση.

Στα πρώτα στάδια ενός οξέος περιστατικού ο στόχος είναι η μείωση του πόνου και η διαχείριση της υπάρχουσας φλεγμονής , δεδομένα τα οποία δημιουργούν πρήξιμο,περιορισμό του εύρους κίνησεις και σε ένα ευερέθιστο νευρικό σύστημα το οποίο είναι υπεύθυνο για την εξέλιξη του τραυματισμού.

Σε αυτό το στάδιο η χρήση παθητικών μέσων και τεχνικών είναι επιβεβλημένη για την καταστολή της οξείας φάσης,το συντομότερο δυνατό,για την είσοδο του ασθενούς σε ένα εξατομικευμένο και πλήρως προσαρμοσμένο πρόγραμμα σε αυτόν.Η χρήση tecar,διάφορων μορφών ηλεκτροθεραπείας,βιοιατρικού βελονισμού,τεχνικών manual therapy,εργονομικές συμβουλές στα πλαίσια επεξήγησης του πόνου και των ιδιαιτεροτήτων αυτού αποτελούν μερικές από τις παθητικές τεχνικές και μέσα που χρησιμοποιείται στη σύγχρονη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση.

Με το πέρας της οξείας φάσης και αναλόγως τις απαιτήσεις του ασθενούς από την καθημερινότητα του,ο εξειδικευμένος φυσικοθεραπευτής διαμορφώνει ένα κατάλληλα προσαρμοσμένο πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης.Με λίγα λόγια,γίνεται η μετάβαση από μία παθητική αντιμετώπιση,σε μία πιο ενεργητική,δηλαδή από το κρεβάτι θεραπείας στο χώρο θεραπευτικής άσκησης.

Η θεραπευτική άσκηση μπορεί να αποτελείται από διάφορα είδη ασκήσεων και μεθόδων όπως clinical pilates,TRX,βάρη,λάστιχα κτλ.Το πρόγραμμα αυτό είναι πλήρως εξατομικευμένο και καθοδηγούμενο από τις ιδιαιτερότητες της πάθησεις και τις ανάγκες του ασθενούς.

Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως η μη εφαρμογή θεραπευτικής άσκησης στο πρόγραμμα αποκατάστασης  ενός ασθενούς,το καθιστά αυτομάτως ελλιπές!